This week's Friday Verses are written by Dominique De Groen. We translated Dromen van het offerlam/Droom #1 (Dreaming of the Sacrificial Lamb/Dream #1). This poem was first published in Dutch in Het Liegend Konijn, a magazine for contemporary Dutch-language poetry.

Dominique De Groen (b. 1991, Jette) is a writer, artist and co-founder of Marktkorruptie, a label that publishes magazines and DIY booklets. Her debut collection Shop Girl (het balanseer, 2017), was nominated for the poetic debut prize Aan Zee and the LZWL trophy. In May 2019 her second collection, Sticky Drama, appeared.

Dreaming of the Sacrificial Lamb

Dream #1

No one wishes bad things on the sacrificial sheep
in itself
but everyone wants to see it shiver
stripped of its perfect fleece

see how its perfect belly is torn to shreds
quartered by market forces
endless lengths of entrails pulled out
on its glittering navel ring.

Interpret this nightmare for me? Here is the money I don’t have.
I put my cards on the table but they’re unreadable.
On my smooth palms no lifelines but barcodes.

In the dream a rainbow trout swam
downstream along the till roll towards me.
It looked at me with sad eyes and glittered hard and cold.
Between us endless stony deserts of interpretation.
The kiss changed us both for good.

Is this enough?
The sky is bare and without auspices.
The innards black and without symbols.
The sacrificial sheep bleeds dry, alone on the chopping block.
Cold, hard blood trickles down the centuries. I shiver.

Against the generations of empty men I have my weapons.
The dry blood poisoned with copper.
No life possible here. But not there either. So.

Pull the plug out of the sacrificial sheep and the universe will
bleed dry, as above
so below.

No, this dream is too insubstantial
to be interpreted.
It is an impenetrable thing
that has nestled in me.
Leech that sucks the sickness from me
to which I cling.

The colour drains from the trout.
It becomes ghastly and white.
Resists the evil eye of my analytical mind.
The awful blondness of the pop princess.
Drag her by the navel ring to the chopping block
but in her realm the moon never sets.

When the water of the world was on fire
and all animals were boiled alive
and all suns rose at once

lonely whale in grey channels of this hinterland
a premonition of what was to come…

Spirals of life thinner and thinner.
Beings that warm each other till the end of time.
Till we too reach melting point.

In me, a soft lamb, evil spirits move
of toxins and trans fats
detox an expensive exorcism
I am draining
under a sky without birds
filled with entrail without microbes.

Demonology of a purified body.
The lamb primed with laxatives.
The anus raw and inflamed.
On the eve of the sacrifice.

And the animals burn in the night sky
like sulky supernovas
till we all become liquid
in their embrace.

(Dutch version below the photo)

Dominique De Groen

Dromen van het offerlam

Droom #1

Niemand wenst het offerschaap kwade dingen toe
per se
maar iedereen wil haar zien rillen
gestript van haar volmaakte vacht

zien hoe haar perfecte buik aan flarden gereten wordt
gevierendeeld door de krachten van de markt
eindeloze lengtes darm naar buiten getrokken
aan haar glinsterende navelring.

Interpreteer deze nachtmerrie voor me? Hier is geld dat ik niet heb.
Ik leg mijn kaarten op tafel maar ze zijn onleesbaar.
Op mijn gladde palmen geen levenslijnen maar barcodes.

In de droom zwom een regenboogforel
stroomafwaarts over de kassaband naar me toe.
Ze keek me aan met trieste ogen en schitterde hard en kil.
Tussen ons eindeloze steenwoestijnen van interpretatie.
De kus veranderde ons beiden voorgoed.

Is dit genoeg?
De hemel is kaal en zonder auspiciën.
De ingewanden zwart en zonder symbool.
Het offerschaap loopt leeg, alleen op het slachtblok.
Koud hard bloed sijpelt door de eeuwen. Ik ril.

Tegen de generaties lege mannen heb ik mijn wapens.
Het dorre bloed vergiftigd met koper.
Geen leven mogelijk hier. Maar daar ook niet. Dus.

Ruk de stop uit het offerschaap en het universum
bloedt leeg, as above
so below.

Nee, deze droom is te insubstantieel
om geduid te worden.
Het is een ondoordringbaar ding
dat zich in me heeft genesteld.
Bloedzuiger die uit mij de ziekte slurpt
waaraan ik wil vasthouden.

De kleur bloedt weg uit de forel.
Ze wordt verschrikkelijk en wit.
Verzet zich tegen het boze oog van mijn analytische geest.
De afschuwelijke blondheid van de popprinses.
Sleur haar bij de navelring het offerblok op
maar in haar rijk gaat de maan nooit onder.

Toen het water van de wereld in brand stond
en alle dieren levend werden gekookt
en alle zonnen tegelijk opkwamen

eenzame walvis in grijze kanalen van dit hinterland
een voorspook van wat komen zou…

Spiralen van leven steeds dunner.
Wezens die elkaar warmen tot het einde der tijden.
Tot ook wij komen te smelten.

In mij, een week lam, roeren zich kwade geesten
van toxines en transvetten
de detox een duur exorcisme
ik loop leeg
onder een lucht zonder vogels
gevuld met ingewanden zonder microben.

Demonologie van een gezuiverd lichaam.
Het lam met laxatieven op punt gesteld.
De anus rauw en ontstoken.
Op de avond van het offer.

En de dieren branden in de nachtelijke hemel
als balorige supernova’s
tot wij allemaal vloeibaar worden
in hun omhelzing.