This week’s Friday Verses are written by Ingmar Heytze (b. 1970, Utrecht). We translated Voor de liefste onbekende (For the Beloved Stranger) from the volume Het ging over rozen (Podium, 2002).
For the beloved stranger
‘Which of us dreamed up the other?’ – Paul Eluard
How glad I am I don’t yet know your name,
I thank the sun and thank the moon
that everyone who comes and goes
leaves the deepest traces, but you,
that when my doors were open or shut
you always passed them by.
It’s just as well that you don’t know my face.
Kissing and cuddling under street lamps’ light,
wandering together through the rain,
in love once more, losers once more,
almost dying with the pain –
none of that’s yet needed once again.
I’m not yet attached to us.
I’m not expecting you in any guise.
Take your time, if you prefer.
Wait a month, a year,
eternity and one second more –
but come, before I close my eyes.
(Dutch version below the photo)
© Linelle Deunk
Voor de liefste onbekende
Wie van ons twee heeft de ander bedacht? – Paul Eluard
Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.
Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen,
wéér verliefd zijn, wéér verliezen,
bijna sterven van verdriet –
dat hoeft nu allemaal nog niet.
Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer –
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.