literature

Carmien Michels: Pink Skirts

This week’s Friday Verses are written by Carmien Michels. We translated Roze rokjes (Pink Skirts). This poem was first published in Dutch in Het Liegend Konijn, a magazine for contemporary Dutch-language poetry.

Carmien Michels (b. 1990, Leuven) dances from pen to stage, from urban to classic. She studied Drama (Media, Writing and Performance Art) at the Royal Conservatory in Antwerp. She organises, presents, performs, sits on juries, teaches and collaborates with artists of all kinds. She wrote the novels We zijn water (We Are Water, 2013) and Vraag het aan de bliksem (Lightning Nevers Lies, 2015). In 2016 she won the Dutch and European Championship Poetry Slam and was awarded bronze at the World Championship in Paris.

In November 2017 her poetry debut We komen van ver (From Where We Came) was published by Uitgeverij Polis. In March 2019 the musical theatre production Voyeurs in BXL premiered at the Passa Porta Festival in Brussels. The production is on tour until the end of 2020. In the summer of 2019 Carmien Michels was working in foreign parts on her next literary shot.

Pink Skirts

An old friend told me that wherever he goes
The mausoleum the tea house the ring of canals
The same fears loom up
In the form of a bear with a pink skirt on

To this old friend
Who at the revival of the ballet suite
Les amours des ours
Denied me access to his zoo
To him I would like to say

Perhaps that bear is wearing a skirt for a reason
Perhaps she twirls around her own axis
So that the public sees her truly
As a ballerina with painful feet who at the end of the evening
Longs for someone to invite her to tea
A loner who gives her the choice between sugar, milk and honey

So she whispers: I must be going, otherwise you’ll have bad dreams
To which you reply, honestly, in the doorway: it was really nice to see you again
With your razor-sharp claws, your dodgy teeth
How nice to see them fading with the years
Whereupon she gently pulls up her collar, walks away, blows away
Disintegrates as it were

(Dutch version below the photo)

Roze rokjes

Een oude vriend zei me dat waar hij ook komt
Het mausoleum het theehuis de grachtengordel
Dezelfde angsten opduiken
In de vorm van een beer met een roze rokje aan

Aan deze oude vriend
Die me bij de heropvoering van de balletsuite
Les amours des ours
De toegang tot zijn zoo ontzegde
Aan hem wil ik zeggen

Misschien draagt die beer een rokje met een reden
Misschien draait ze rondjes om haar as
Zodat het publiek haar ziet voor waar
Een ballerina met pijnlijke poten die aan het einde van de avond
Verlangt naar iemand die haar uitnodigt op de thee
Een eenling die haar de keuze laat tussen suiker, melk en honing

Dat ze dan fluistert: ik moet er eens vandoor, anders heb je nare dromen
Waarop jij, oprecht, in het deurgat: wat was het fijn je weer te zien
Met je vlijmende klauwen, je riskante tanden
Wat fijn ze te zien tanen met de jaren
Waarop zij zacht haar kraag optrekt, wegwandelt, uitwaait
Versnippert als het ware

• Carmien Michels
• friday verses
• poetry